Hafız’ın (Mustafa Yıldıran) günlerce gördüğü rüyası gerçekleşir ve Hafız şehit olur. Tim ise yasa boğulur.
‘’İlk kurşunu yedim bile, bu daha ilki. Birazdan vücudum delik deşik olacak. Beni morga kaldırdıklarında vücudumdan otuz küsür kurşun çıkaracaklar. Askerlik yürek işi değil, gönül işidir; gönülden yapılır. Askerlik ölmek işi değildir, yaşamak ve yaşatmak için yapılır. Kendimi bildim bileli asker olmak istedim. Bir insanın sırf masum insanlar huzur içinde yaşasın diye hayatını feda etmesinden daha güzel ne olabilir. Yaklaşık yirmi yıldır askerim. Arkadaşlarımı, komutanlarımı, karımı kaybettim. Hepsinin ardından gözyaşı döktüm ama hiç üzülmedim, onlar Allah’ın izni ile cennetteler. Allah’a hamd olsun bana da şehadeti nasip etti. Bana sorarsanız yaşamak mı isterdin diye ‘Evet ...Evet! çekinmeden yaşamak isterdim.’ Bunlar hiç olmasın isterdim, hep beraber sevgi ve barış ve huzur içinde yaşıyor olamayı isterdim. Allah’ın dediği gibi eğer onlar barıştan yana olurlarsa sen de barıştan yana ol ve Allah’a güven çünkü işiten ve bilen o dur.’’
